Μίνι Βιογραφικό - Μαρία Κουφονικολάκου:

Η Μαρία Κουφονικολάκου τελείωσε 3 φορές (!) το Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με το πρώτο πτυχίο δίδαξε σαν καθηγήτρια-φιλόλογος κυρίως στην ιδιωτική εκπαίδευση , Αρχαία, Ιστορία και Λατινικά. Έχει διδάξει επίσης στη Ν.Ε.Λ.Ε. (Νομαρχιακή Επιτροπή Λαϊκής Επιμόρφωσης) τα ελληνικά ως ξένη γλώσσα σε αλλοδαπούς πολίτες. Τη δεύτερη φορά πήρε πτυχίο ψυχολογίας και την τρίτη φορά μεταπτυχιακό δίπλωμα M.Sc. (Διαχείριση Κρίσεων).
Είναι κάτοχος άδειας άσκησης επαγγέλματος ψυχολόγου και είναι μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων (Σ.Ε.Ψ).

Έχει εκπαιδευτεί επί μακρόν, ανάμεσα σε άλλα και: στην Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (ΕΨΥΠΕ), στο Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας Παιδιών & Ενηλίκων, στο Παίδων Αγ. Σοφία και στην Ελληνική Εταιρεία Ψυχανάλυσης & Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας (12ος κύκλος εκπαίδευσης).

Ως προς τα αντικείμενα και το πεδίο της εκπαίδευσης, πολύ ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν, η εκπαίδευση στη χορήγηση ψυχομετρικών εργαλείων και προβολικών τεστ, η Ανάπτυξη και Ψυχική υγεία βρεφών και νηπίων, η Ψυχοπαθολογία ενηλίκων, η προαγωγή υγείας παιδιών και γονέων με συναισθηματικές διαταραχές, η μέθοδος LEAP για ψυχιατρικούς ασθενείς, η ψυχανάλυση και η ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία κ.α.

Υπήρξε συνεργάτης του Αιγινήτειου Νοσοκομείου - Α΄Ψυχιατρική Κλινική (πτέρυγα Σκαρπαλέζου) από το Ιανουάριο του 2016 ως το Μάρτιο του 2018.

Ως επαγγελματίας ψυχικής υγείας, είναι πιστοποιημένη συνεργάτης της Β΄Παιδιατρικής Κλινικής του Εθνικού & Καποδιαστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών για το φαινόμενο του εθισμού των στο διαδίκτυο καθώς και για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα παιδιά και οι έφηβοι από την ανεξέλεγκτη χρήση του διαδικτύου.

Έχει εργαστεί για πολλά χρόνια με παιδιά και εφήβους αλλά και ενήλικες :

στο ΠΙΚΠΑ Βούλας, ως ψυχολόγος και επιστημονικά υπεύθυνη β΄προσομοιωμένης κατοικίας παιδιών και ως μέλος της πολυκλαδικής θεραπευτικής ομάδας του Α΄ ξενώνα ενηλίκων (στα πλαίσια υλοποίησης του προγράμματος "Αποϊδρυματισμός-Κοινωνική Ένταξη" του Γ΄ Κοινοτ. Πλαισίου στήριξης Υγεία-Πρόνοια 2000-2006).

στους Γιατρούς του Κόσμου (θεραπευτική διαχείριση περιστατικών ενηλίκων).

σε Κοινωνική Υπηρεσία, όπου έχει διαχειριστεί διαγνωστικά, ψυχοθεραπευτικά και συμβουλευτικά εκατοντάδες περιστατικά, ενήλικες, παιδιά και εφήβους.
 Στο παραπάνω πλαίσιο, είναι επίσης η ψυχολόγος του προγράμματος Σχολική Κοινωνική Υπηρεσία, μέσω του οποίου έχει συνεργαστεί με τα σχολεία της περιοχής όλων των βαθμίδων (παιδικοί σταθμοί, προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση) στην παρέμβαση στην κρίση, στην κατάρτιση, εκπόνηση κι εφαρμογή βιωματικών προγραμμάτων πρόληψης και προαγωγής ψυχικής υγείας σε μαθητές και γονείς και στην υποστήριξη των εκπαιδευτικών.

Συνεργάζεται από το 2011 με την Εισαγγελία Ανηλίκων σε θέματα Παιδικής Προστασίας, που αφορούν κυρίως περιπτώσεις κακοποίησης/παραμέλησης και συγκρουσιακών διαζυγίων.

Έχει συμμετάσχει σε δεκάδες συνέδρια, σεμινάρια και ημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και με αναρτημένες ανακοινώσεις.

Μιλάει και γράφει 3 γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά (και προσπαθεί όψιμα να μάθει γερμανικά...).

Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός παιδιού.

Τί είναι τα παιδιά (και τί να κάνετε εσείς γι αυτό)

Τα παιδιά έρχονται από πολύ μακριά. Έρχονται πολύ πιθανά από το σκοτεινό μέρος που κατοικεί η ευτυχία.

Φτιάχνονται μέρα με τη μέρα, μεγαλώνουν, αισθήσεις προστίθενται στο απόλυτο τίποτα, ακούν, αισθάνονται, αγγίζουν, γεύονται και τέλος βλέπουν. (αυτή η τελευταία αίσθηση έρχεται μάλλον με τραυματικό τρόπο, γι αυτό αργότερα ξοδεύουμε μια ζωή να την κανακεύουμε και να βρίσκουμε τρόπους να την καλοπιάνουμε, με την τέχνη, με την ομορφιά)

Από την σκοτεινή, ήσυχη και προστατευμένη κοιλίτσα (στην καλύτερη εκδοχή πάντα, γιατί υπάρχουν κι οι άλλες εκδοχές, όπου το παιδί ένιωθε άγχος από τότε – δεν είναι δύσκολο να σκεφτείτε περιπτώσεις) ξαφνικά το παιδί έρχεται σ΄ένα κόσμο εντελώς διαφορετικό. Άγνωστοι ήχοι (που ακούγονται ξένοι και γι αυτό τρομακτικοί), μυρωδιές (μια αίσθηση που πρώτη φορά χρησιμοποιείται), φώτα που εισβάλλουν στο σκοτάδι του, χρώματα, ξένη αίσθηση πάνω στο δέρμα κρύο ή ζέστη κι εκεί που δεν ανέπνεαν, θα πρέπει τώρα να μάθουν, κι ο κόσμος είναι μια μεγάλη, τρομαχτική μουτζούρα που μέσα τους νιώθουν ότι χάνονται.

Για να μη χαθούν λοιπόν, θα πιαστούν πρώτα απ΄τα γνωστά. Το χτύπο της καρδιάς της μαμάς, την επαφή με το δέρμα της, τη φωνή του μπαμπά, το γάλα απ΄το  θηλασμού που ρέει μέσα τους και τα καθησυχάζει.

Και σιγά-σιγά θα μεγαλώνουν. Η φύση θα κάνει τη δουλειά της κι εμείς τη δική μας.

(η φύση την κάνει μάλλον καλά. Εμείς;)

Τα μάτια θ΄ανοίγουν μέρα με τη μέρα και περισσότερο, ένα πρόσωπο θα γίνει σιγά-σιγά γνωστό, μετά κι ένα άλλο κι άλλο ένα...

Μικρή σημείωση: εκεί, τότε στην αρχή, αυτό το πρόσωπο πρέπει να είναι μόνο Ένα.

Είναι αυτό που λέμε «πρόσωπο φροντίδας». Είναι το σταθερό σημείο του παιδιού. Πάνω του χτίζεται κομμάτι-κομμάτι ο εαυτός του.

Να μιλάτε πολύ στα παιδιά. Χρειάζονται εσάς για να εξηγήσουν αυτά που τους συμβαίνουν  και τον κόσμο γύρω τους.

Τα παιδιά δεν ενδιαφέρονται στις αρχές βέβαια τόσο πολύ για τον κόσμο, όσο για αυτά που τους συμβαίνουν και γενικότερα για τα συναισθήματα. Δώστε ένα νόημα στο κλάμα τους : «κλαις γιατί πεινάς», «κλαις γιατί είσαι κουρασμένο» (μη ρωτάτε, δηλώστε το) κι αργότερα «φώναξα επειδή ήμουν θυμωμένη – όλοι θυμώνουν μερικές φορές»

Μη δίνετε αρνητικά «χαριτωμένα» παρατσούκλια στα μωρά σας «η γκρινιάρα», «ο τεμπελχανούλης μου». Είναι πιο σημαντικά απ΄όσο νομίζετε και ενδέχεται να τ΄ακολουθούν μια ζωή (και να σας δικαιώσουν – άλλωστε «ποιός με ξέρει καλύτερα απ΄τη μητέρα;»)

Είστε μικροί θεοί (ή κάτι σαν παντοδύναμοι γίγαντες) για τα παιδιά σας

Έχετέ στο νου σας πάντα ότι έτσι σας βλέπουν κι όχι όπως βλέπετε εσείς τον εαυτό σας.

Αυτό σημαίνει για παράδειγμα, ότι, αν εσείς νιώθετε φόβο ή δυσφορία σε μία κατάσταση, το παιδί σας έχει πολλές πιθανότητες να μεγαλώσει νιώθοντας το ίδιο για την ίδια ακριβώς κατάσταση. Το πράγμα λειτουργεί ως εξής: «αφού αυτός ο υπέροχος, τεράστιος και παντοδύναμος γίγαντας φοβάται, πώς να μη φοβηθώ εγώ ο τοσοδούλης;;;»

Τα μωρά και τα νήπια δεν είναι καθόλου μόνο τα χαριτωμένα πλάσματα, που επιμένουμε να βλέπουμε.

Είναι μικρά μεν, αλλά με πολλά, δυνατά και ακατέργαστα συναισθήματα, συναισθήματα έντονου θυμού, καταβροχθιστικά συναισθήματα (ναι, ακριβώς, αν καταπιώ λίγη απ΄τη μαμά, θα την έχω συνέχεια μαζί μου), συναισθήματα κατάθλιψης.

Το ότι είναι ταυτόχρονα ΚΑΙ χαριτωμένα, είναι μία πρόνοια της φύσης που αφορά κυρίως τη μητέρα-τροφό. (πώς να μη φροντίσεις ένα τόσο χαριτωμένο πλάσμα;)

Σεβαστείτε τα παιδιά σας. Είναι το κλειδί για μια πετυχημένη ανατροφή.

Συμπεριφερθείτε τους με σεβασμό. Σεβασμό στην ύπαρξη, σεβασμό, στην ηλικία τους, σεβασμό στο φύλο, σεβασμό στο συναίσθημα, σεβασμό στον Άλλο – τί κι αν είναι μικρούλης;

Μεγαλώνοντας τα παιδιά μας, συχνά μας ξυπνούν σκέψεις και συναισθήματα υπεροχής, ανταγωνισμού, προβολής,  αυθεντίας και άλλα κολάσιμα («το δικό μου είναι πιο όμορφο», «εμένα η Ελενίτσα μου περπάτησε 9 μηνών», «ούτε σε μένα μικρό, δεν άρεσαν τα δημητριακά»)

Συγκρατήστε τα και επαναεπεξεργαστείτε τα.

Δε σημαίνει απολύτως τίποτα για την οποιαδήποτε πορεία θα έχει το παιδί σας στη ζωή του, το ότι περπάτησε, μίλησε ή έβγαλε τις πάνες νωρίς/αργά.

Είμαστε απλώς εμείς που προβάλουμε τους εαυτούς μας πάνω σε κάποια πολύ μικρά κι εντελώς διαφορετικά από μας πλάσματα.

Είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να στέκεστε με προσοχή, σεβασμό και αγάπη δίπλα τους και βλέπετε πώς εξελίσσονται και σε τί, παρά να προσπαθείτε να το προεξοφλήσετε.

Τα παιδιά μιμούνται κυρίως / δε διδάσκονται. Αυτό σε συντριπτικό ποσοστό, 80/20.

Όσες φορές κι αν τους πείτε «δεν ουρλιάζουμε όταν θέλουμε κάτι», αν εσείς φωνάζετε συχνά (ή ακόμα και την ώρα που του το λέτε!), τότε το παιδί σας, αισθάνεται ότι μπορεί κι αυτό να το κάνει. Και μάλιστα μπερδεύεται με τη διδασκαλία, τον τόνο και το ύφος σας ακόμα περισσότερο. Αν εσείς δε συμπεριφέρεστε όπως θα θέλατε να δείτε το παιδί σας να το κάνει (να λέτε ευχαριστώ/παρακαλώ, να μη θυμώνετε στο αυτοκίνητο κ.λ.π.), τότε από πού περιμένετε να έρθει η φώτιση;

Είστε πολύ πιο σημαντικοί για τα παιδιά σας απ΄ότι νομίζετε.

Τουλάχιστον ώσπου να πάνε στο σχολείο, οπότε και το κλάσμα αρχίζει σιγά-σιγά ν΄αλλάζει. Τώρα γίνονται σημαντικοί κι άλλοι άνθρωποι, η δασκάλα, οι συμμαθητές, οι φίλοι. (Μέχρι την εφηβεία, όπου θα ξαναπαιχτεί το δράμα των πέντε πρώτων χρόνων ζωής)

Τα παιδιά είναι συμπτώματα των γονιών τους. Όταν ένα παιδί παρουσιάζει κάτι, μια παθολογική συμπεριφορά, μια δυσλειτουργία, κατά 90% , έχει να κάνει με μας και με τη σχέση μας μαζί τους.

Και ναι, είναι πολύ πιθανά αναστρέψιμο.

Τα παιδιά είναι μία συμπυκνωμένη βόμβα δυνατοτήτων – και γι αυτό τόσο γοητευτικά

Δοκιμάστε να τα δείτε ως τέτοια!

(αυτά τα λίγα προς το παρόν, με αφορμή μία ομιλία για τις σχέσεις γονιών-παιδιών που έκανα τον περασμένο μήνα και τη συζήτηση που ακολούθησε με τους γονείς - θα επανέλθω σύντομα, προς το παρόν γεια και χαρά σας)

Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου - 2 Απριλίου

http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=node&cnode=154

Στις 2 Απριλίου, ημέρα γέννησης του μεγάλου παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Με αφορμή τον εορτασμό, το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου οργανώνει εκδηλώσεις για τους μικρούς φίλους του. Τα παιδιά έχουν μια ωραία αφορμή ώστε να μάθουν περισσότερα για το βιβλίο, να γνωρίσουν συγγραφείς και εικονογράφους, να παρακολουθήσουν θεατρικά και μουσικά δρώμενα, να συμμετάσχουν σε εκπαιδευτικά παιχνίδια αλλά και εικαστικά εργαστήρια.

Διεθνές Φεστιβάλ Παραμυθιού στην Ελλάδα!

Κι άλλα πολλά...


http://kozani-festival.gr/2011/festival-Identiy/


Το ξέρατε ότι γίνεται  ένα τέτοιο φεστιβάλ στην Ελλάδα;;;;;
Μπείτε και δείτε! Θα εντυπωσιαστείτε πραγματικά - όχι όμως όσο, αν το παρακολουθήσετε από κοντά!
Σας προτείνω ένα ταξιδάκι ως την Κοζάνη μαζί με τα παιδιά σας για να ακούσετε παραμύθια απ΄όλο τον κόσμο από τους κατεξοχήν παραμυθάδες απ΄όλες τις χώρες...

Βιβλία για τα παιδιά σας!

Καλησπέρα γονείς!
Βρήκα αυτά τα καταπληκτικά βιβλία για τα παιδιά σας / μας και τα προτείνω ανεπιφύλακτα...

Κείμενο και εικονογράφηση της Beatrice Alemagna

Μέσα από αστεία και τρυφερά πορτρέτα, η Beatrice Alemagna μας μεταφέρει στο γεμάτο ποίηση και πονηριά κόσμο της παιδικής ηλικίας.

Η Βeatrice Alemagna θέτει ένα δύσκολο ερώτημα: "Τι θα πει παιδί;" και το απαντά η ίδια με τρυφερότητα και ευφυία, με λέξεις και με σχέδια.
"Ένα παιδί έχει μικρά χέρια, μικρά πόδια, μικρά αυτιά, αλλά όχι και μικρές ιδέες". "Ένα παιδί είναι ένας μικρός άνθρωπος που μια μέρα θα μεγαλώσει”. Με τους φόβους του, τις ιδέες του, τα δάκρυα και τις χαρές του, διαμορφώνει τον κόσμο του. Μαθαίνοντας να μεγαλώνεις, σημαίνει πάνω απ' όλα ότι είσαι παιδί.
Από 5 ετών.

To Τι θα πει "παιδί"; είναι το δεύτερο βιβλίο της Beatrice Alemagna που εκδίδεται στην Ελλάδα.

Ένα βιβλίο για:

• Να βοηθήσει τα παιδία να συνειδητοποιήσουν τον εαυτό τους.
• Να βοηθήσει τους μεγάλους να καταλάβουν τα παιδιά, ξυπνώντας το παιδί που κοιμάται μέσα τους.
• Να θαυμάσουν μια υπέροχη πινακοθήκη παιδικών πορτρέτων σχεδιασμένων από την Beatrice Alemagna.

Κείμενο και εικονογράφηση του Sylvain Victor

Ο Μισέλ είναι ένα μοναχικό πρόβατο που δεν έχει καθόλου τύχη. Ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει γιατί η τύχη δεν βρίσκεται πάντα εκεί που νομίζουμε.

Τον λένε Μισέλ. Είναι ένα πρόβατο, γλυκό, ευγενικό, μοναχικό, ονειροπόλο και λιγάκι αφελές. Νομίζει ότι δεν έχει τύχη: όταν βρέχει και τρέχει να προφυλαχθεί, το κοπάδι έχει ήδη πιάσει όλες τις θέσεις κάτω από το δέντρο. Όταν πηγαίνει όλο χαρά να πατινάρει στην παγωμένη λιμνούλα, βλέπει όλο το κοπάδι να καταφτάνει και να του παίρνει τη θέση. Κάθε φορά κάνει πίσω μουρμουρίζοντας χωρίς να βλέπει ότι ο κεραυνός έπεσε στο δέντρο, ότι ο πάγος υποχώρησε από το βάρος του κοπαδιού και μόνο αυτό γλίτωσε. Όταν όμως συναντά τη Μπριζίτ, μια προβατίνα που έχει χάσει το δρόμο της, συνειδητοποιεί ότι είναι ένα πρόβατο πολύ τυχερό.

Ένα μικρό βιβλίο τρυφερό, γλυκό αλλά και λιγάκι πικρό όπως τα βατόμουρα για τα οποία ο Μισέλ τρελαίνεται.

Από 3 ετών.

Ένα βιβλίο για:

• Να ανακαλύψουμε τις περιπέτειες του Μισέλ, του μοναχικού και συμπαθητικού προβάτου.
• Να καταλάβουμε ότι η τύχη δεν βρίσκεται πάντα εκεί που νομίζουμε,
• και ότι η ευτυχία δεν είναι πάντα μέσα στο κοπάδι.

Κείμενο και εικονογράφηση της Beatrice Alemagna

Ένα λιοντάρι εγκαταλείπει τη σαβάνα επειδή πλήττει αφόρητα και πηγαίνει στο Παρίσι.

Με κείμενο πολύ τρυφερό και ποιητικό, η συγγραφέας ακολουθεί το λιοντάρι από τη στιγμή της άφιξής του στο Παρίσι, στην καθημερινότητά του (το μετρό, τη μπαγκέτα ψωμί, τα καφενεία, τους παριζιάνους) και τα αξιοθέατά του (το Λούβρο και τη Τζοκόντα, τη Μονμάρτη, τον Πύργο του Άιφελ, το Σηκουάνα). Ανακαλύπτουμε μαζί του τι σημαίνει να φτάνει κανείς σε μια ξένη πόλη, όπου στην αρχή όλα μοιάζουν ξένα και απειλητικά, και σιγά-σιγά να μαθαίνεις ν’ αγαπάς την πόλη, την ομορφιά της, τους κατοίκους της και να νιώθεις άνετα και να μη θέλεις πια να φύγεις.
Το βιβλίο, τυπωμένο σε πολύ μεγάλες διαστάσεις, ξεχωρίζει για την εικονογράφησή του όπου τα παιδιά μπορούν να κάνουν βουτιά και να ανακαλύψουν κάθε φορά νέες εκπληκτικές λεπτομέρειες. Χρησιμοποιήθηκαν διάφορες τεχνικές: σκίτσο, ζωγραφική, φωτογραφίες, κολλάζ.

To Ένα λιοντάρι στο Παρίσι διακρίθηκε με το βραβείο BolognaRagazzi Awards en 2007 στην κατηγορία μυθοπλασία και είναι το πρώτο βιβλίο της Beatrice Alemagna που εκδίδεται στην Ελλάδα.

Ένα βιβλίο για:

• Να γνωρίσουμε το πρώτο βιβλίο στην Ελλάδα μιας σπουδαίας δημιουργού, με διεθνή αναγνώριση.
• Να νιώσουμε τι σημαίνει να είσαι μόνος και διαφορετικός σε μια ξένη πόλη.
• Να περπατήσουμε στο Παρίσι ανακαλύπτοντας την πόλη με ένα καινούριο βλέμμα.

Το έργο αυτό έλαβε επιχορήγηση από τα Προγράμματα Culturesfrance για την ενίσχυση των εκδόσεων, του γαλλικού Υπουργείου Εξωτερικών.

 

 

 

Κείμενο της Isabel Martins
Εικονογράφηση του Bernardo Carvalho

Ένα εικονολόγιο γεμάτο τρυφερότητα και χάδια, που θα συντροφεύσει τις προσωπικές στιγμές πατέρα παιδιού.

Σιλουέτες ιδιαίτερου ύφους και λάμψης, ένας πατέρας και το παιδί του, παρουσιάζουν ποικίλες καταστάσεις της καθημερινής ζωής. Κάθε σχέδιο συνοδεύεται από δύο λέξεις: μπαμπάς-…(μπαμπάς αεροπλάνο, μπαμπάς πολυθρόνα, μπαμπάς γιατρός, μπαμπάς καρουζέλ) και μαρτυρά τις πολλαπλές μορφές ενός μπαμπά, άλλοτε χρήσιμος, απαραίτητος, σημαντικός, προστατευτικός, άλλοτε αστείος, διασκεδαστικός…
Η εικονογράφηση, με σχέδια διασκεδαστικά και γεμάτα συνειρμούς, μας παρακινεί να διηγηθούμε ένα συμβάν ή μια ανάμνηση που τα μικρά παιδιά λατρεύουν και ζητούν να την ακούσουν ξανά και ξανά. Το βιβλίο αποτελεί επίσης μια εξαιρετική ιδέα για δώρο σε κάποιον που μόλις απέκτησε ή πρόκειται ν’αποκτήσει παιδί.
Από 3 ετών.
Εθνικό βραβείο εικονογράφησης Πορτογαλίας, ειδική διάκριση της επιτροπής, 2006

Βραβείο καλύτερα εικονογραφημένου βιβλίου απ΄ όλο τον κόσμο, του Ιδρύματος Βιβλίου του Leipzig, τιμητική διάκριση, 2006

Ένα βιβλίο για:

• Να μοιραστούμε τις αξέχαστες στιγμές με το μπαμπά μας.
• Να θαυμάσουμε την όλο τρυφερότητα εικονογράφηση του Bernardo Carvalho.
• Να το προσφέρουμε σ’ ένα μπαμπά που αγαπάμε.

Τα πιο όμορφα νανουρίσματα του κόσμου
23 νανουρίσματα από το Μάλι ως την Ιαπωνία.

Βιβλίο-CD.

Μια θαυμάσια πρόσκληση για να ταξιδέψουμε μέσα από 23 τρυφερά και συγκινητικά νανουρίσματα από το Μάλι ως την Ιαπωνία.

Τα πιο όμορφα νανουρίσματα του κόσμου συγκεντρώθηκαν με αγάπη και κέφι, για ένα θαυμαστό ταξίδι που μας οδηγεί με μουσική και εικόνα από την Αφρική στην Ασία περνώντας από της Αντίλλες, τις σλαβικές χώρες, την εβραϊκή παράδοση, τη Βραζιλία και την Πορτογαλία.
Κάθε τραγούδι παρουσιάζεται αρχικά στην πρωτότυπη γλώσσα, στη συνέχεια μεταφέρεται στο ελληνικό αλφάβητο (για να το τραγουδήσουμε) και, τέλος, μεταφράζεται στα ελληνικά. Συνοδεύεται επίσης και από ένα σύντομο σχόλιο.
Ταλαντούχοι τραγουδιστές και μουσικοί μας προσφέρουν με πολλή συγκίνηση θησαυρούς από τα παιδικά τους χρόνια και μας νανουρίζουν με τις ζεστές φωνές τους και τον ήχο των παραδοσιακών οργάνων, σε ένα CD υψηλής μουσικής ποιότητας.
Τα κεφάλαια είναι εικονογραφημένα από ταλαντούχους καλλιτέχνες, μεταφέροντάς μας στο χρωματιστό κόσμο κάθε περιοχής.

Υπέροχη πρόσκληση στο ταξίδι, αυτό το βιβλίο-CD είναι ιδανικό δώρο για κάθε ηλικία.

3 υπεύθυνοι ανθολόγησης, 6 εικονογράφοι και 44 μουσικοί και τραγουδιστές συνεργάστηκαν γι’ αυτό το έργο υπό τη μουσική διεύθυνση των Jean-Christophe Hoarau και Paul Mindy.

Ένα βιβλίο για:

• Να ταξιδέψουμε και να ανακαλύψουμε τους μουσικούς πολιτισμούς του κόσμου με πρωτότυπο τρόπο.
• Να βουτήξουμε σε ένα αυθεντικό και εξαιρετικής ποιότητας μουσικό σύμπαν.
• Να μοιραστούμε μια στιγμή ηρεμίας και τρυφερότητας σιγοτραγουδώντας υπέροχα νανουρίσματα.

Αυτός ο εκδοτικός  οίκος ( kokkinobooks.gr ) έχει μερικά από τα πιο καλοφτιαγμένα, καλαίσθητα και προσεγμένα βιβλία για παιδιά που έχω δει ποτέ μου (σε Ελλάδα και εξωτερικό)...
Ψαχουλέψτε κι εσείς, αν θέλετε στον κατάλογό τους και βρείτε κι άλλα υπέροχα βιβλία.

Ακόμα κι αν ήταν δικός μου ο εκδοτικός οίκος, δε θα τα πρότεινα πιο θερμά!